Treblinka- cz1

Treblinka cz.1
Sowieckie dochodzenie i badania medycyny sadowej.
W połowie sierpnia 1944 r. na terenie obozu w Treblince, którym przewodniczył wojskowy sędzia śledczy Jurowski /w towarzystwie innych sowieckich oficerów, do których w tydzień później dołączyli urzędnicy ówczesnej stalinowskiej „polskiej” władzy/ odkryli 3 relatywnie niewielkie masowe groby i 13 pojedynczych grobów.
1-szy grób – 105 zwłok
2-gi – 97
3-ci – 103.
/GARF, 7021-115-11, S. 15-43; Akt n. 2, 23. August 1944. GARF, 7021-115-11, S. 2; GARF – Gosudarstwiennyj Archiw Rosijskoj Federacji, Moskwie/
Innych grobów nie znaleziono i komisja doszła do wniosku, że pozostałe ofiary zostały spalone. Urządzeń krematoryjnych w Treblince nie było.
Dodatkowo na podstawie zeznań świadków /byłych więźniów - Samuel Rajzman, Lucjan Puchala, Marianna Kobus, Stanislaw Zdonek, Barbara Zemkiewicz, Józef Pukaszek, Stanisław Kon, Mieczysław Anyszkiewicz, Tadeusz Kann, Franciszek Wesołowski, Max Lewit i Kazimierz Skarzynski / komisja sporządziła sprawozdanie zakończone 6-cioma „wnioskami”, z których najważniejszy jako 1-szy brzmiał:
„ Na podstawie dostępnych danych spalenie tych ludzi zostało stwierdzone pod wszelka wątpliwość. Wymiar wyniszczania ludzi był monstrualny: ok. 3 mln.”
Również świadkowie /13 polskich Żydów - Jankiel Wiernik, Henryk Poswolski, Abe Kon, Aron Czechowicz, Oskar Strawczynski, Samuel Reisman, Aleksander Kudlik, Hejnoch Brener, Starisław Kon, Eugeniusz Turowski, Henryk Reichman, Szyja Warszawsski, and Leon Finkelsztejn.../ przesłuchani zostali przez stalinowską "polsko"- sowiecką Komisję do Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce w 1946 roku. /....German Crimes in Poland. Volume I. Published by the Central Commission for Investigation of German Crimes in Poland. Warsaw, 1946 THE TREBLINKA EXTERMINATION CAMP, p.95
The evidence on which this account relies is in the first place the testimony of 13 Jews, former prisoners at Treblinka, who succeeded in escaping during the armed revolt of August 2, 1943…./

Co sądzi o tym Juergen Graf, Szwajcar, represjonowany za krytykę oficjalnej wersji holokaustu
„Treblinka – mity i rzeczywistość.” Jak powstawał mit o Treblince?
….Według oficjalnej historii w Treblince istniała prawdziwa fabryka śmierci., w której od czerwca 1942 do października 1943 zostało zamordowanych spalinami diesla 870.000 Żydów /liczba 3 mln została szybko porzucona/. Zwłoki po lutym 1943 były palone w specjalnie układanych stertach i palone. Te twierdzenia oparte są wyłącznie na zeznaniach świadków i nie są poparte przez żadne materialne dowody czy dokumenty.
Niewiarygodność świadków, a szczególnie żydowskich była udowadniana wielokrotnie.
Także w ostatnich latach wydarzył się pod tym względem spektakularny przypadek – w l. 80-tych proces Demjanjuka w Jerozolimie.
Przez pięciu kłamców – żydowskich świadków – został Amerykanin ukraińskiego pochodzenia John Demjanjuk zidentyfikowany jako „Iwan Groźny”, który rzekomo w Treblince dokonywał niewyobrażalnie makabryczne przestępstwa. Gdy okazowo się ponad wszelka wątpliwość, że nigdy Demjanjuk nie był w tym obozie, izraelski sąd był zmuszony w 1993 r. go zwolnić.


Chachul