Jeszywas chachmej-warto wiedziec

Bardzo ciekawy material.
Celowo podkreslilem fragment mowiacy o planowanym powstaniu "ziemii obiecanej' ze stolica w Nisku nad Sanem.
Jutro podrzuce informacje dotyczaca tego wlasnie detalu.Solidny zydowski magazyn pisze na ten temat w w 1942 i o tym ,ze Hitler w czasie wojny zaczal przesiadlac Zydow do tworzonego "panstwa zydowskiego" ze stolica w Nisku i co z tego wyniklo.


JESZYWAS CHACHMEJ

W dniu 11 lutego 2007r jak sygnalizowano od pewnego czasu otworzona została JESZYWAS CHACHMEJ w Lublinie.

Obecni na otwarciu byli liczni przedstawiciele różnych nacji. Rabini: Kaufman , Schudrich , Kadlcik i inni odtańczyli na świątecznym podwyższeniu taniec radości tworząc taneczny wąż szczęścia. Obecni na Sali przedstawicielka Kancelarii Prezydenta RP oraz nasi hierarchowie jak abp Józef Życiński i jego liczni kompadres jak chociażby bp Mieczysław Cisło ,Ks. dr Romuald Weksler-Waszkinel i inni przypatrywali się obojętnie zamiast włączyć się w wąż taneczny. Mogliby też wnieść do wirującego, radosnego kręgu nowe taneczne figury jak choćby lubiany na tych terenach obertas.
W Kościele katolickim nie może być antysemityzmu. Antysemityzm jest grzechem i zasługuje na potępienie mówiono na zgromadzeniu. Uroczystości przyniosły takoż wspomnienia,że kraj którego przyszłe kadry kształciła niegdyś jesziwa CHACHMEJ w Lublinie miał już oficjalne nazwy. Zaczynały funkcjonować na tworzonych nowych mapach: Judeopolonia, Lublinland, "Lublinensis - Riserva ebraica", Konigsreich Polen, ,czy wreszcie Pufferstaat lub Saisonstaat. O odtworzeniu Izraela w Palestynie nawet nie myślano. Teodor Herzl twórca ruchu nazywanego odtąd Syjonizmem przedstawił w 1896 r. w pracy „Państwo żydowskie” koncepcję powstania nowej państwowości zakładając jednocześnie warunki w jakich powinna ona zaistnieć. Pisał: „przez jakiś czas myślałem o Palestynie ... ale mój system przeniesienia Żydów dałby się tam z trudnością przeprowadzić. Potrzeba, abyśmy mieli klimat obejmujący różne temperatury dla Żydów nawykłych do sfer zimniejszych i cieplejszych. Musimy posiadać wybrzeże morskie ze względu na międzynarodowy handel; dla gospodarstwa zaś rolnego, prowadzonego przy pomocy maszyn, niezbędne są wielkie równiny”.

Odtąd też zaczął się ruch osiedleńczy i myśl polityczna mająca skonkretyzować plany nowego Izraela właśnie ze stolicami w Lublinie bądź Nisku.

Nazwy te oficjalnie używane przynajmniej od połowy XIX wieku nosiły w sobie przyszłe określenie- Polen stark mit Juden vermengt bo na terenie porozbiorowego terytorium Polski odbywało się tworzenie państwa żydowskiego. Przygotowania postępowały stopniowo, aż stała się popularna ,a realizacja ich stała się niemal faktem. Opracowano nie tylko koncepcje, ale zaczęto wydawać mapy, gromadzić środki finansowe i tak sterować migracjami ludności by gros ludności pochodzenia żydowskiego znalazło się na osi Bugu ,Dniepru ,Krymu, przewidując wytworzenie tej nowej europejskiej państwowości pomiędzy morzami Bałtyckim i Czarnym.

Wszak na terenach dorzeczy rzek: Bugu i Dniestru zaczęła tworzyć się zbiorowość narodowościowa w składzie: 8 milionów Polaków, 1,8 miliona Niemców i 8 milionów Żydów mówiących w jidysz, trudne do określenia ilości ludności pochodzenia żydowskiego mówiącej językiem rosyjskim czy niemieckim, 5-6 milionów Ukraińców, 4 milionów Białorusinów, 3,5 miliona Litwinów i Łotyszy. Sytuacja zmierzała w kierunku znacznego powiększenia zasobów ludzkich pochodzenia żydowskiego na tych terenach wskutek traktatów i zobowiązań, które nowopowstające państwo polskie zmuszone było podpisać.

I tak chociażby : podpisując z Rosją Sowiecką Traktat Ryski (18 III 1921 r.) Polacy zgodzili się przyjąć w swe granice 330.000 Żydów; prawie drugie tyle przyjęli nielegalnych uciekinierów co w rzeczywistości sprawiło, że II Rzeczypospolita Polska w okresie międzywojennym przyjęła i dała obywatelstwo 615.000 żydowskim imigrantom oprócz tego w okresie międzywojennym przyjęliśmy dodatkowo ok. 200.000 Żydów z innych krajów Europy, a w 1938r. przyjęliśmy też 15 tys. Żydów z hitlerowskich Niemiec. jednocześnie powstał w Wilnie w 1897r. silny związek żydowski „Bund” ". Wkrótce tworzą się dalsze: „Kombund”/Bund Komunistyczny/, w Krakowie w roku 1921 "niezależni socjaliści", w roku 1903 na Ukrainie Cejre-Sion ,w Niemczech „ Ferajnigte” w 1917, „Hitachduth" zawiązane w Pradze w roku 1920.Pośród nich stworzone zostały organizacje młodzieży : żydowska organizacja skautowska HaSzomer HaCair i młodzieżowa polityczno wychowawcza otwierająca swoje oddziały głównie na terenie Polski -"Hanoar Hacijoni" . Wszystkie one miały w swoim programie zapewnienia o konieczności tworzenia własnej państwowości czy chociażby autonomii w Europie. Żydowskie towarzystwo gospodarcze Agro-Joint zaczęło zdobywać tytuł własności ziemi wyznaczonej na żydowskie osady rolnicze na Krymie, w części Ukrainy i Białorusi , a w 1914 r. w Berlinie Niemiecki Komitet Wyzwolenia Żydów Rosyjskich (Deutsches Komitee zur Befreiung der Russischen Juden, zwany często Komitee zur Befreiung der Ostjuden) nagłaśniając postanowienia narady odbytej w Landwarowle pod Wilnem zaczął oficjalnie żądać by autonomiczna prowincja polska stała się Judeopolonią. Ruch Syjonistów w siepniu1914 roku zaproponował by zaczęto tworzyć Lublinland dla którego, potem określono powstanie jego stolicy w Nisku nad Sanem, jako państwo żydowskie. W grudniu 1918 roku w Filadelfii amerykański kongres żydowski, a w lutym i w marcu 1918 konferencja syjonistyczna w Paryżu zaczęły przygotowywać się do potężnej zbiórki pieniężnej i wkrótce Żydzi w Ameryce zebrali 400 milionów dolarów na poparcie żydowskiego handlu w Polsce i na wykup ziem z rąk polskich. Instytucja Agro-Joint wystąpiła w listopadzie 1927 r., w Chicago z postulatem żydowskiej kolonizacji Polesia tuż obok żydowskich osad po stronie bolszewickiej. W roku 1933 organizacja wojskowa żydowska, Brith Trumpeldor mająca za zadanie samoobronę Żydów w Palestynie i w krajach rozproszenia, licząca wówczas 63.000 członków w 26 krajach / z czego w Polsce 40.000 w 657 oddziałach/ zaczęła czynić przygotowania do „obrony przez Żydów stanu posiadania w Polsce" , w tym czasie jeden Żyd przypadał na 5-6 etnicznych Polaków. Gęstość nie spotykana nigdzie w świecie. W 1934 roku, widząc na terenie Rosji sowieckiej konkretne zaawansowanie działań Agro-Joint część komunistów poczuła zagrożenie. Komunista Julian Marchlewski w wydanej w 1918 roku w Moskwie książce pod wymownym tytułem „Antysemityzm a robotnicy” pisał: „Gra o nacjonalizm żydowsko-niemiecki doprowadziła do absurdów syjonistów niemieckich i niektórych polskich, którzy dogadali się nawet co do tego, że Polskę zamieszkają dwa narody i zupełnie poważnie poczęli rozprawiać o tym, że dla Żydów należy tworzyć państwo w państwie.” Stalin zareagował szybko postanowił stworzyć pomiędzy 130°-135 ° długości geograficznej wschodniej i 46° - 52° szerokości geograficznej północnej w Birobidżanie teren osadnictwa żydowskiego. Sowieckie władze proklamowały na Dalekim Wschodzie utworzenie Żydowskiego Okręgu Autonomicznego o powierzchni blisko 83000 km2. / Obecnie Izrael leży na 31° 30' N, 34° 45' E i zajmuje tylko 20.770 km2/. Żydzi dysponowali w swoim okręgu: żydowskimi gazetami, w szkołach nauczano jidysz, a żydowska kultura nie miała żadnych ograniczeń w rozwoju /oczywiście w granicach sankcjonowanych przez stalinizm/. Na propozycje Żydzi zareagowali opornie oczywiście na tyle na ile można było stawić opór Stalinowi, wszak Teodor Herzl wskazywał zbyt jednoznacznie na Europę.

Jednak rząd II Rzeczpospolitej dostrzegał również zagrożenie. W zaczął się nasilać ruch osiedleńczy i myśl polityczna mająca skonkretyzować plany nowego Izraela w Palestynie /od 1878/ . Powstała tam pierwsza kolonia żydowskich imigrantów./ Napływ co roku rósł stopniowo w 1924 – wynosił 14000, a już w 1935 59000 imigrantów /

Powstawały żydowskie organizacje przygotowujące żydowskich bojowców do prowadzanie walki z bronią w ręku o powstanie Izraela. Polska armia umożliwiła mimo, że sama cierpiała na braki w tym materiale na zakup broni Żydom syjonistom-rewizjonistom /chcącym zbrojnie walczyć o ojczyznę-rewizjoniści w stosunku do teorii Teodora Herzla,/. W 1937 roku organizacja Irgun zamówiła w RP 20 tys. karabinów i 20 mln kul. Emigracja Żydów z Polski do Palestyny miała służyć rozładowaniu narodowych napięć, które wywoływane przez działania organizacji jak wymieniona powyżej Brith Trumpeldor swoim nasilaniem wyraźnie destabilizowały rozwój państwa. Zaczęto pod kierunkiem polskich sztabowców organizację szkoleń militarnych ( szkolono też do akcji terrorystycznych ).Polska dyplomacja potajemnie (Palestyna była wówczas pod zwierzchnictwem Wielkiej Brytanii, sojusznika Polski) prowadziła działania na rzecz powstania państwa żydowskiego, aby w ten sposób rozwiązać problem żydowski w Polsce. Żyd Włodzimierz Zeew Żabotyński pragnący naśladować Piłsudskiego i jego organizacje bojowe zaczął planować przeprowadzenie w Palestynie /na rok 1940/ desantu wojskowego.
Podczas tych działań przez tereny Europy przetoczył się walec faszyzmu, a jego tragiczne skutki jak holokaust, które też ukierunkowały zamiary tworzenia Izraela w Palestynie. Wydarzenia pokrzyżowały wprawdzie plany ludzi pokroju Zeewa Żabotyńskiego, ale przyczyniły się do powstania w okupowanej Polsce konspiracji żydowskiej i Żydzi-oficerowie Wojska Polskiego utworzyli w ramach konspiracyjnych działań Żydowski Związek Wojskowy współpracujący z Polskim Państwem Podziemnym . Kontynuacja powojennej myśli o przedwojennej Judeopolonii zaistniała na krótko w PRl. Zaraz po wojnie na terenie rzeszowszczyzny, gdzie leży miasteczko Nisko lokalne społeczności podjęły zdecydowane działania w celu utworzenia tam województwa rzeszowskiego. W dniach 8-9.lipca 1945r doszło w Rzeszowie do pogromu Żydów wywołanego na wiadomość, że w domu zamieszkałym przez rodziny żydowskie odnaleziono zmasakrowane ciało 9-letniej polskiej dziewczynki Bronisławy Mendoń, pozostały po nim społeczne niepokoje i trochę rannych Trzeba było również wykorzystać puste ziemie zachodnie. Dlatego w latach 1945-48, w Dzierżoniowie zwanym wtedy (Reichenbach) pod egidą komunistycznych władz utworzono okręg żydowski w Polsce. Powstanie państwa Izrael w Palestynie nie było w tym czasie jeszcze zbyt pewne . Żydzi przybyli z Rosji bali się dalej przemieszczać. W samym Dzierżoniowie znalazło wtedy schronienie 50 tysięcy Żydów, we Wrocławiu - 20 tysięcy. W sumie w tamtym czasie przewinęło się przez ten okręg około 200 tysięcy Żydów. Liczba Żydów zaczęła jednak dramatycznie się zmniejszać po pogromach: w Krakowie w 1945 r i Kielcach z 4 lipca 1946 r / zginęły tylko w tym ostatnim 42 osoby/. Pogromy zaczęły wywoływać panikę. Ponadto w Polsce w latach 1945-1946 zamordowano według ocen organizacji żydowskich około 1100 osób pochodzenia żydowskiego. Były to głównie likwidacje , zamachy, akcje bojowe wykonane na żydowskich aktywistów komunistycznych ,funkcjonariuszu UB, milicji i ludowego wojska, uczestników akcji pacyfikacyjnych i organizatorów terroru organów bezpieczeństwa. Dokonywały go polskie organizacje podziemne,a były również przypadki takich działań dokonywanych przez zdesperowaną ludność polską czy ukraińską. W wyniku tych działań znaczna część Żydów opuściła Polskę emigrując do Ameryki i Palestyny. Dzierżoniowski okręg żydowski uległ zatem samolikwidacji. W 1968 w wyniku antyżydowskich /nazywali to antysyjonistycznymi działaniami/ działań komunistów usunięto: 341 oficerów żydowskiego pochodzenia z wojska, 483 osoby z naczelnych stanowisk w stolicy . Usunięto z wyższych stanowisk urzędniczych, z tego 365 z ministerstw i central, 49 ze stanowisk akademickich. Ogółem na terenie kraju usunięto z wyższych stanowisk w administracji i PZPR około 3000 osób.7 listopada 1968 podano oficjalnie, że zostało usuniętych z PZPR ponad 230 tys osób /syjonistów/.Było to w wyniku połączonych działań aparatu partii i służb bezpieczeństwa drobiazgowo rozpracowujących dane osobowe członków partii i była to większość tej grupy członków ale nie 100%. W Polsce poza partią była jednak znacznie większa część ówczesnej diaspory żydowskiej/minimum 60%/. W wyniku represji 1968r zdecydowało się na emigrację z Polski około 13 do 20 tys. osób. /dane nadal utajnione/ W ciągu następnych/ czterech/ lat Polskę opuściło ogółem 30 tys. Żydów . Zostali oni pozbawieni obywatelstwa polskiego i otrzymali przyzwolenie na wyjazd bez prawa do powrotu. Z liczby 30 tys. Żydów zdecydowanych na opuszczenie Polski, tylko 5 tys. chciało wyjechać do Izraela. Główny kierunek przepływu emigrantów żydowskich pozostał nadal do USA.

Niestety nie wspomina o tym prawie żaden organ prasowy w Polsce. Dość dziwnym trafem zmarginalizowały lubelskie uroczystości. Fakt że dzisiaj z Bundowców w Polsce pozostał głównie Marek Edelman i kilku nielicznych naśladowców którzy jakoś nie byli obecni w Lublinie. Stali się oni marginesem do których odnoszą się wrogo współcześni syjonisci popierający obecnie Izrael na terenach palestynnych.

Jak widać otwarcie JESZYWAS CHACHMEJ w Lublinie niesie też inne historyczne wspomnienia i nie uważajmy ich bynajmniej za antysemityzm. Antysemityzmem jest nie pamiętanie historii Żydów nie zaś jej wspominanie.
Jan Lucjan Wyciślak

poniedziałek, 12 lutego 2007